Rare jongens, die Britten

Pub grub is lekker en vullend en in een Britse pub is er altijd wat te lachen op het menu. Iemand een portie Spotted Dick? Toad in the hole? Of liever toch bangers and mash met mushy peas. Kies je voor faggots of black pudding? Cullen skink? Bubble and squeak? Een flinke haggis? Dit arme beestje heeft aan een kant kortere poten dan aan de andere waardoor het gedoemd is oneindige rondjes te draaien door de schotse hooglanden, tot het gewikkeld in schapendarm op je bord verschijnt. Je kunt ook kiezen voor het nationale gerecht van het Verenigd Koninkrijk, de chicken tikka masala, voor een echt authentieke ervaring. Maar eet je liever een ‘lite’ lunch, kies dan een sarnie of een bacon butty. En vergeet niet het zakje chips on the side. O nee, crisps, want chips zijn die druipend vette frieten. En natuurlijk pudding, die geen pudding hoeft te zijn, toe.

De spreektaal is zo mogelijk nog onbegrijpelijker. Fancy a cuppa, anyone? Of een brew? Tea is een maaltijd. High tea, nee, een afternoon of cream tea heet dat. Of drink je liever een bevvie? Als buitenlander, ook een die vloeiend engels spreekt, moet je wennen. Kinderen eten geen cookies maar bickies. De muffin is geen taartje maar een kruising tussen een pannenkoek en een beschuit. Ook je uitspraak kan je verraden. Het is geen ‘scoon’ maar ‘scon.’ Geen ‘peesty’ maar ‘pahsty.’ Je valt zo door de mand.

Gelukkig is er genoeg cheap plonk in het land om alle misverstanden weg te drinken. Ze zijn de lulligste niet, die Britten. Gul zijn ze ook. Met eten althans, komt het op drank aan dan is het ieder voor zich. Koop je in de pub chips, dan moet je het zakje overlangs openscheuren en met de inhoud bovenop midden op tafel leggen, zodat iedereen kan mee-snacken. Word het je allemaal wat teveel? Keep calm and drink gin! Family size natuurlijk, een pint vol. Double, nee triple. Met een scheutje tonic.

Al zeggen ze hier ‘Eating is Cheating’, ik geef toch maar een recept. Bubble and squeak bevat geen muizensnuiten of staarten. Het wordt gemaakt van restjes. Het gerecht kent vele verschijningsvormen, maar de basis is altijd aardappelpuree. Daardoorheen worden restjes groenten gemengd, meestal groene koolsoorten of spruitjes, wat je maar hebt liggen. Het mengsel wordt opgebakken, bijvoorbeeld bij het ontbijt. Maar lunch of avondeten mag ook. Het kan los in de pan worden gebakken maar ook in een platte pannenkoek. Of je draait er schijven van die je even door wat meel rolt. Je kunt er een gebakken ei bij serveren, of chipolataworstjes. Kortom, veel kan, veel mag. De naam van het gerecht komt van het borrelende en piepende geluid dat het mengsel maakt als het in de pan ligt. Een restje Hollandse stamppot is trouwens ook bij uitstek geschikt om tot bubble and squeak te verwerken.


Bubble and squeak

Aardappelpuree
Groente, kool, spruitjes of wat anders
Klein beetje bloem
Eventueel spek of kaas

Het beste gebruik je voor dit gerecht een restje aardappelpuree van de vorige dag, aangezien dit goed uitgedroogd is. Maak je de puree vers, giet de aardappelen dan goed af, laat ze even uitstomen en voeg geen vocht toe. Het maakt niet veel uit welke groente je gebruikt, maar het lekkerste zijn sterk smakende groene soorten als kool en spruitjes. Of gewoon de Hollandse boerenkool. De groente moet gaar gekookt of gebakken zijn en niet te vochtig. Knijp indien nodig overtollig vocht eruit. Meng de groente door de puree, ongeveer half-half qua volume. Als je wilt kun je er wat spekjes of blokjes kaas aan toevoegen. Breng het mengsel op smaak met peper en zout. Rol er schijven van, ongeveer zo groot als een hamburger, en rol ze door meel. Bak ze aan beide kanten bruin in wat olie of boter. Serveer met een gebakken ei of worstjes.

Voor kleine kinderen kun je grappige mini bubble en squeaks maken, rol daarvoor kleine balletjes, zo groot als knikkers, rol ze door meel en bak ze extra krokant.