Friday 21 January 2011

Mild, zoet en zacht


Baby’s zijn zacht, en lief en zoet. En roze. Graag begraaf ik mijn neus in hun zachte nekje om de heerlijke babygeur op te snuiven. Je zou ze haast opeten. De kleine Jasmijn, tien dagen oud, ruikt naar babyolie, naar melk, zo donzig en zoet en pasgeboren. Zelfs haar luiers zijn niet onaangenaam te noemen met hun karnemelkgeur, zeker vergeleken met wat grote zus produceert.

Helaas is er één nadeel. Baby’s, althans mijn baby’s, hebben gevoelige darmpjes. Babydarmpjes kunnen niet tegen pittig gekruid. De herinnering aan doorwaakte nachten na per ongeluk gegeten curry’s staat me nog levendig voor ogen. De verkrampte lijfjes met pijnlijke blik. Dus nu ik weer rauwe vis, lever en rauwmelkse kaas mag eten, moet ik op een ander dieet. Borstvoedingsvriendelijk. Door schade en schande weet ik nu bij het derde kind wat ik moet vermijden. Chilipeper met name. Knoflook en ui met mate, altijd goed doorbakken. Bruine bonen. Alle koolsoorten. In de komende maanden zal ik ze langzaam, een voor een, weer invoeren. En juist die chili, mijn favoriet, zal waarschijnlijk het langst onaangeroerd in de kast moeten blijven. Baby’s. Je moet er wat voor over hebben.

Gelukkig zijn er veel meer kruiden in de kast. Zachte, zoete en milde. Beperkingen maken creatief. De minder gebruikte kruiden krijgen een kans. Neem nou venkel, karwij, anijs en komijn. Al deze zaden, familie van elkaar, hebben een positieve werking op zowel de melkproductie als de darmen. Ideaal voor een borstvoedingvriendelijk dieet. En heel erg smakelijk, dus niemand zal klagen. Denk aan venkelthee tegen krampjes, kopjes anijsmelk voor het slapen. Niet te vergeten de traditionele beschuit met muisjes. Maar je kunt er ook heerlijk mee koken.

Venkel in vermout
3 à 4 venkelknollen
Kopje vermout (bijvoorbeeld witte martini)
Olijfolie
Eventueel twee teentjes knoflook
Maak de venkel schoon en snijd hem in parten. Leg ze in een ovenschaal en strooi er een paar eetlepels olijfolie overheen. Schenk de vermout eroverheen, en als je het gebruikt de knoflook, in geplette teentjes. Sluit de schaal af met een deksel, wat vetvrij papier of folie en bak 20 a 30 minuten op 180 graden totdat de venkel gaar is.

Snijbonen met karwij
Eventueel 1 ui en 1 teen knoflook
400 g snijbonen, in stukjes
1 blik gepelde tomaten
1 flinke eetlepel karwijzaad
Fruit, als je ze gebruikt, de ui en knoflook aan en voeg het karwijzaad toe. Voeg dan de snijbonen en de tomaat toe en laat met een deksel op de pan sudderen totdat de bonen beetgaar zijn. Als het te droog wordt voeg je wat water toe.

Friday 7 January 2011

Bodemloze quiche


De eetlust van peuters is geheel en al onvoorspelbaar. De ene dag lepelen ze van een ingewikkeld volwassen gerecht bordenvol leeg, de volgende dag doe je moeite speciaal voor hen iets lekkers te maken en kijken ze je meewarig hoofdschuddend aan. Nee mama. Zonder een hap te proeven slaat Tijm zijn handen voor zijn mond. Linde, die altijd haar grote broer nadoet slaat ook haar handjes voor haar mond. Daar helpen geen treinen, vliegtuigen of stoplichten aan.

Zo maakte ik laatst een quiche. Al hun favoriete ingrediënten gingen erin. Kaas, fruit, room. Ik verheugde me op een makkelijke maaltijd, geen gezeur, geen gegil. Hiervan zouden ze smullen. Niets van dit al. Met vereende krachten probeerden we er tenminste één hap in te krijgen, overtuigd als ik was dat ze als ze de heerlijke smaak eenmaal hadden geproefd ze hun bord in een razend tempo zouden leegeten. Maar nee. Gelukkig riep papa: ‘Fenomenaal,’ en ging de quiche alsnog schoon op. Maar ik bleef met een ongemakkelijk gevoel achter. Waarom? Wat is de logica? Waarom zijn erwtjes de ene dag Tijm’s lievelingseten en lepelt hij ze met smaak naar binnen en kokhalst hij ze de volgende dag uit met een neerbuigend ‘dát lust ik niet.’ Het peuterbrein blijft mij een raadsel.

Toch blijf ik volhouden, quiches zijn namelijk een heerlijk makkelijk gerecht dat je supersnel in elkaar kunt draaien. Alles kan erin, je kunt er makkelijk je groentenla mee leegkoken, en met een beetje schwung en creativiteit blijven ze je verrassen. Eén ding stond me echter altijd tegen aan de quiche: de bodem. Deeg kneden, rollen, in de vorm krijgen. Te veel werk voor een snelle doordeweekse hap. Tot ik de oplossing vond: de bodemloze quiche. Lekker makkelijk en meteen glutenvrij. Ik geef twee basisrecepten, eentje waarbij de bodem in de vorm van toastjes door de quiche heen is gekruimeld, en eentje waarbij de bodem geheel ontbreekt. Mis je de koolhydraten serveer dan met brood of gebakken aardappels en eventueel een groene salade. Je kunt ook de toastjes vervangen door wat brokken oud brood.

Bodemvrije quiche basis 1
4 eieren
250 ml creme fraiche
250 g kwark
3 lepels meel (maakt niet uit wat voor soort)

Meng alles door elkaar, schep de vulling erdoor en bak minimaal 30 minuten op 200 graden.

Bodemvrije quiche basis 2
4 eieren
1 pakje naturel crackers (bv premium, of vergelijkbare glutenvrije)

Meng je vulling met de losgeklopte eieren. Verkruimel de crackers erdoor en bak het geheel minimaal 30 minuten op 175 graden.

Wat betreft de vulling zou ik zeggen, leef je uit. Alles kan, hoewel ik persoonlijk een quiche zonder kaas geen quiche vind. Maar ik ken iemand die zelfs pizza zonder kaas eet. Een paar suggesties, die je met beide basisrecepten kunt maken:

Kaas-abrikozenquiche
Ruim 100 g oude kaas
Ruim 100 g blauwe kaas
1 blik halve abrikozen (400 g)
eetlepel bieslook

Broccoli-peer quiche
1 flinke broccoli, in roosjes geblancheerd
200 g oude kaas
2 a 3 peren (vers of blik)

Artisjokquiche
1 blik artisjokken
2 lenteuitjes
200 g oude kaas
lepel oregano
handjevol gedroogde tomaten