In de keuken gebeurde dus niet zo veel spannends, al hoop ik daar snel verandering in the brengen, omdat niet alleen de keuken maar ook de nieuwe oven ruim twee keer zo groot is als die in het oude huis. Ik voorzie veel koekjes bakken op regenachtige middagen om de peuters en kleuters de komende weken te vermaken, die dagen dan, dat ze niet in onze geweldige grote nieuwe tuin aan het spelen zijn. Die tuin die een zegen is, omdat er heel veel energie in kwijt geraasd kan worden, zodat moeder de vrouw tijd overhoudt voor belangrijkere zaken. Koken bijvoorbeeld. Want buitenspelen maakt hongerig en gegeten moet er ook worden.
Zo hadden we hier bijvoorbeeld vanmorgen een bijeenkomst van de ‘Hungry Mummy Cooking Club’. Met een groepje moeders komen we eens in de maand samen, ’s ochtends, met baby’s en peuters die niet op school zitten op sleeptouw, en iedereen neemt een gerecht mee volgens een bepaald thema. Deze keer was het thema rijst, en omdat we nu eenmaal in Azië zijn, en een groot deel van de deelnemers een Aziatische achtergrond heeft, dacht ik, ik doe eens gek, ik maak iets Hollands. Rijstevlaai dus.
Om hem glutenvrij te maken liet ik de bodem weg, die in mijn ogen niet zoveel toegevoegde waarde heeft. Om de smaak wat spannender te maken voegde ik sinaasappelschil en kruiden toe. Je kunt qua smaakmakers gebruiken wat je zelf lekker vind, of gewoon ouderwets vanille nemen.
Rijstevlaai, bodem-, en glutenvrij
175 g dessertrijst
1 liter volle melk
1 kaneelstokje
rasp van 2 sinaasappelen en 1 citroen
10 kardemompeulen
snufje zout
1 theelepel vanille extract
5 eieren
100 g boter
125 g suiker
Kook de rijst in de melk met de kaneel, sinaasappel- en citroenrasp, zout en kardemompeulen tot een stevige rijstepap, ongeveer een half uur.
Splits de eieren, en klop de eiwitten stijf . Meng de eigelen, suiker en boter tot een glad mengsel, en roer dit door de pap. Schep dan de eiwitten ook voorzichtig door het mengsel.
Giet het in een beboterde springvorm, en bak de vlaai in minimaal 45 minuten op 175 graden gaar.
Grappig, zonder bodem.
ReplyDeleteNog nooit gezien, het uitproberen waard.
Ja, je mist hem niet echt, al kun je natuurlijk er wel een maken... maar ik ben vaak een beetje lui, en dan is dit wel zo makkelijk ;)
DeleteEn , hoe vonden de ´hungry mummys´ de vlaai? Ik ga hem binnenkort maken voor mijn glutenvrije echtgenoot die al dik 30 jaar geen rijstevlaai heeft gehad maar er altijd wel dol op was. Dank je wel voor het recept!
ReplyDeleteJa, ze vonden hem heelrijk, ik kon met moeite een stukje redden voor de papa. Ik hoop dat je man hem ook smaakt! Ik doe trouwens quiches ook vaak zonder bodem (niet alleen hungry maar ook lazy mummy), als je zoekt kun je op deze site een recept vinden.
DeleteDeze onthoud ik voor mijn vriend. Nu nog een beetje tijd zoeken ;-)
ReplyDelete