Friday 23 November 2012

Om mee te smijten


Ook in de tropen wachtten we op de Goedheiligman dit jaar. In de bakkende zon stonden we op de pier te zingen en te springen, zo blij waren we. Toen de Sint en zijn Pieten arriveerden met zakken vol lekkers, bereikte de opwinding op de kade zijn hoogtepunt, vooral bij de kinderen die gillend zoekend rondrenden en handen, wangen en zakken volpropten met lekkers. Tijm en Linde liepen glunderend rond, en ook Jasmijn liet zich alles goed smaken.
Ik hoopte maar dat deze pepernoten geen melk bevatten, want uit ervaring wist ik, dat dat bij de meeste, doch niet alle merken pepernoten het geval was. Gelukkig bleef de buikpijn uit en kon Jasmijn onbelemmerd genieten.
Want jawel, in Singapore kun je pepernoten gewoon kopen! En zelfs die zonder melk of boter. Maar ja, mama is er ook nog. En die mag dan wel melk en boter, maar weer geen gluten. Dus, toen we klaar waren met bakken in de hete tropenzon sloeg ik thuis aan het werk.

Ik bakte eerder glutenvrije pepernoten, maar op de een of andere manier werden ze nooit geweldig. Vooral waren ze nooit Zwarte Piet-proof, dat wil zeggen, je kon er niet mee strooien. Bij de eerste de beste aanraking vielen ze in kruimels uiteen. Maar nu heb ik het perfecte recept! Ik leidde het af van een simpel pepernotenrecept dat gebruikt werd op de school van Tijm. Tenminste, voor zover ik me het recept goed herinnerde. Het is dus een heel algemeen recept, dat je op de gewone manier kunt maken, of zo dat de pepernoten geschikt zijn voor kindjes (of volwassenen!) met een allergie.


We maakten onze pepernoten glutenvrij en koemelkvrij, zodat het hele gezin mee kon strooien en eten. De pepernoten bevatten ook geen ei, daarvan zouden ze te zacht worden, dus dit recept is  voor de meeste voedselallergieën te gebruiken.

En voor wie niet in Nederland woont, de speculaaskruiden maak je heel makkelijk zelf! Kijk op deze post van vorig jaar voor een recept. 


Simpel pepernotenrecept

125 g donkerbruine suiker
100 g boter
250 g meel
1 theelepel bakpoeder
2-3 theelepels speculaaskruiden
scheutje melk

Snijd de boter fijn, en kneed alle ingrediënten snel door elkaar. Voeg zoveel melk toe tot je tot een soepel deeg hebt, ongeveer 50 ml. Vorm kleine bolletjes en bak ze op 175 graden in ongeveer 12-15 minuten gaar.

Gluten- en/of koemelkvrije pepernoten

125 g donkerbruine suiker
100 g zuivelvrije margarine*
250 g glutenvrij meel**
1 theelepel bakpoeder
1 theelepel xanthaan   
2-3 theelepels speculaaskruiden
scheutje water of sojamelk

* Het maakt niet heel veel uit welke soort vet je gebruikt als je koemelkvrije pepernoten wilt bakken, wel is het belangrijk dat het ongeveer dezelfde hardheid heeft als boter. Ik gebruikte bijvoorbeeld palmolie, maar je kunt ook een kant en klare bakmargarine gebruiken. Gebruik geen olie, dan zullen je pepernoten niet goed opstijven.

** Ik gebruik Dove’s Farm, dit geeft bij mij altijd het beste resultaat

Deze pepernoten maak je verder op dezelfde manier als het standaardrecept. 


Wednesday 7 November 2012

Arabian lounge

In Singapore is het een continu komen en gaan van expats. Mensen wonen er een paar jaar, en trekken dan weer door. De nieuwe lichting staat alweer trappelend klaar hun plaats over te nemen. Om elkaar snel en gemakkelijk te leren kennen wordt er van alles georganiseerd. Playgroups, sportclubs, bookclubs, er is voor elke eenzame expatvrouw wat wils. En de Supper Club voor moeders van peuters en kleuters is natuurlijk precies de club voor mij. Deze maand was ik aan de beurt gastvrouw te spelen voor dit etentje, waarbij iedereen een gerecht meeneemt binnen een bepaald thema. Na de vorige thema’s Amerikaans en Italiaans brainstormde ik naarstig naar een inspirerender keuken. Gewoon die van Singapore? Zelf kook ik de laatste tijd vooral Aziatisch, maar ik weet ook dat niet elke expatvrouw daar net zo enthousiast over is als ik. Met een blik op ons nieuwe dakterras met zijn comfortabele loungebanken vond ik het antwoord in het midden. Geografisch zowel als culinair. Ik koos Arabian Lounge.


Mezze zijn de Arabische versie van de Spaanse tapas: kleine hapjes die samen als je wilt een hele maaltijd kunnen vormen. Ideaal als er gedeeld moet worden. Het thema werd enthousiast ontvangen en ik ging aan de slag. En toen… werd de Supper Club een maand verzet. Gelukkig kregen we de volgende dag vrienden op bezoek, en kwam het nog goed op ons dakterras.

Een belangrijk onderdeel van mezze zijn dips als hoummous, baba ganoush en moutabel. De laatste twee zijn beiden gemaakt van aubergine en worden vaak door elkaar gehaald. Voor zover ik weet is onderstaand het 'juiste' recept voor moutabel, en is baba ganoush een complexer gerecht met verse kruiden, noten en granaatappel. Daarnaast kun je voor mezze denken aan bijvoorbeeld falafel, pittige worstjes, kebabs van gegrild vlees en vis. Zelf koos ik voor een koude, gemarineerde inktvis en een frisse salade van watermeloen. En wat natuurlijk nooit mag ontbreken is warm pitabrood! Tegenwoordig zijn hiervan zelfs glutenvrije varianten te krijgen. En anders eet je de dips simpelweg met rauwkost, net zo lekker en erg gezond.



Moutabel

2 grote aubergines
4 eetlepels tahin (sesampasta)
1 teen knoflook
citroensap
zout
peper
olijfolie
eventueel een paar eetlepels (griekse) yoghurt


Om ze gaar te krijgen kun je de aubergines in de oven of onder de gril roosteren. Maar voor de karakteristieke rokerige smaak van moutabel zul je ze toch echt op open vuur moeten roosteren. Dan kan heel simpel op een gaspit. Leg de aubergines met een vork of barbecue tang op de vlammen, en rooster ze tot ze van binnen zacht zijn en van buiten zwartgeblakerd. Leg ze apart en laat ze even afkoelen.


Haal wanneer dit kan zonder je vingers te branden de schil eraf, en maak het vruchtvlees fijn met een grof hakmes, een keukenmachine of pureerstaaf. Roer de tahin, geperste knoflook, het citroensap, peper, zout en een scheutje olijfolie door de aubergine. Om te bepalen hoeveel citroensap je moet toevoegen kun je het beste de dip even proeven, het moet de moutabel fris maken zonder te overheersen. Sommige mensen voegen ook wat yoghurt toe aan moutabel, maar ik vind dat niet zo nodig.

Serveer met pitabrood en rauwkost, zoals komkommer, paprika, sla en selderij.


Inktvis met citroen
2 inktvissen of meer, afhankelijk van de maat
olijfolie
1 ui
1 knoflookteen
1 theelepel gedroogde chilipepers, of minder naar smaak
1 theelepel zwarte peperkorrels
3 blaadjes djeroek peroet, in dunne reepjes
¼ gepekelde citroen*
sap van 1 a 2 citroenen
zeezout


Maak de inktvis schoon door de kop los te maken van het lijf.


Maak de binnenkant van het lijf leeg, en trek het vel eraf zodat je alleen een witte buis overhebt. Snijd de tentakels van de kop af, en bewaar alleen het lijf en de tentakels. Snijd het lijf in dunne ringen en de tentakels in stukken van een paar centimeter.

Snijd de ui in ringen, verhit royaal olijfolie in een wok of grote koekenpan en bak de ui en de knoflook zacht. Voeg dan de inktvis toe en bak die in een paar minuten beetgaar.


Voeg de peperkorrels, gedroogde chili, zout en djeroek peroet toe en schep nog een paar keer om. Schep dan de inktvis in een platte schaal en laat even afkoelen. Snijd de gepekelde citroen in kleine stukjes en roer die erdoor, samen met genoeg citroensap voor alle inktvis (hij hoeft niet echt onder te staan). Laat de inktvis minimaal een nacht marineren in de ijskast en serveer koud.

* gepekelde citroenen kun je kopen bij een Turkse of Marokkaanse winkel. Of je kunt ze zelf maken, een recept vind je hier. Kun je ze niet krijgen en is er geen tijd ze zelf te maken? Voeg dat wat geraspte citroenschil toe.


Watermeloensalade met feta en munt
Een flink stuk watermeloen
Handje zwarte olijven
Blok feta
Handje munt

Ik geef geen hoeveelheden omdat dat niet zo nauw luistert. Zorg wel dat er een goede balans is tussen de ingrediënten. Snijd alles fijn in blokjes van een paar centimeter en roer door elkaar.